मल्लखांब खेळाचा इतिहास

हा खांब जमिनीमध्ये थोडा पुरून स्थिर उभा  केलेला असतो. हा खांब जमीनीपासून साधारणतः 9 ते 10 फूट उंच आणि जमिनीच्याखाली 2.5 फूट पुरलेला असतो. त्याचा व्यास तळाशी 5 ते 6 इंच आणि वर जाताना कमी होत डोक्याकडे 1.5 ते 2 इंच इतका असतो. मल्लखांब तयार करताना सामान्यतः सागवान किंवा शीसम लाकूड त्याच्या भौतिक गुणधर्मांमुळे वापरले जाते, जसे की कडकपणा आणि मऊ पृष्ठभाग. या मल्लखांबाला एरंडेल तेल लावले जाते, जे जास्त घर्षण कमी करण्यास मदत करते. खेळाडू या मल्लखांबावर विविध कसरतीचे प्रकार आणि स्थिर स्थिती सादर करतात.

मल्लखांबाचा हा प्रकार पुरलेल्या मल्लखांब सारखाच आहे, परंतु हा पुरलेल्या मल्लखांबापेक्षा लहान आकाराचाअसतो. हा मल्लखांब जमिनीत पुरण्याऐवजी जमिनीपासून थोड्या अंतरावर हुक आणि साखळीच्या साहाय्याने जमिनीपासून अडीच ते तीन फूट उंचीवर टांगलेला असतो. हा मल्लखांब प्रकार करताना स्विंग आणि फिरत्या गतीमुळे त्यावर व्यायाम करणे अवघड असल्याचे दिसून येते. पूर्ण शरीर या मल्लखांबाच्या अगदी जवळ ठेवावे लागते.

या प्रकारात, १८ ते २० फुटांवरून खाली सोडलेल्या दोरीवर व्यायामाचे प्रकार केले जातात. ही दोरी सामान्यत: 5.5 मीटर (18 फूट) लांब आणि अंदाजे 1 ते 2 सेंटीमीटर (0.39 ते 0.79 इंच) व्यासाची असते. ही दोरी हातांमध्ये व पायाच्या बोटांमध्ये घट्ट पकडली जाते. दोरीवर चढून वर गेल्यावर, खेळाडू  समतोल राखून आसनांचे  विविध प्रकार निर्धारित वेळेत सादर करतो. या मध्ये खेळाडूने दोरीला कोणत्याही प्रकारे गाठ न बांधता विविध व्यायाम प्रकार सादर करणे अपेक्षित आहे.